1963 -64 öğrenim yılında tiyatro bölümü iki ayrı oyun hazırlamıştı."Shakespeare'nin 12.gece "komedisi ile Alfred de Musse'nin ,"Marian'ın Kalbi" adlı dramı idi oyunlarımız. Bu Fransız meledramını Mahir Canova yönetmişti.Ben ikisinde de oynuyordum.Oyunlar Mayıs ayı sonunda Bergama festivalinde sergilenecekti.Bu bir gelenek haline gelmişti artık yıllardır.Bergama festivaline gitmek biz öğrenciler için büyük bir sevinç kaynağı idi.O yıllarda İzmir-Ankara ulaşımı Eskişehir,Bursa,Balıkesir üzerinden sağlanırdı 12 saat süren bir yolculuktan sonra biz de Bergama'ya varmıştık.Temsiller Akslepion denilen tarihi açıkhava tiyatrosunda veriliyordu.O bölgede elektrik henüz olmadığı için gündüz yapılıyordu temsiller.Civar köy ve kasabalardan traktörlerle ya da eşek sırtında geliyordu üç bin seyirci.Yemeklerini azıklarını da getiriyorlardı yanları sıra.Biz öğrenciler uzak mesafelerden dekor parçalarını,kostümleri taşıyor, iki kızılay çadırında hazırlıklarımızı yapıyorduk. Kan ter içinde kalıyorduk bu arada.Bu halimiz. Max Meiniche'yi çok heyecanlandırıyordu.Çünkü Shakespeare nin "On İkinci Gece"yi yazdığı yıllarda Stadfort'daki tiyatrosunun ve seyircisinin durumu üç aşaği beş yukarı aynı idi.Temsilden sonra Bergama Dokuma fabrikasında yemek verilirdi.Yemekte hocalardan gizli olarak bira içerdik.Sonra bir belediye aracı bizi denize girmemiz için Dikili'ye götürürdü.Bu arada o turneye katılmış olan adlarını hatırlayabildiğim okul arkadaşlarım şunlardı. Münir Canar,Alev Sezer,Nur Subaşı,Yıldıral akıncı,Cengiz Yılmaz, Şener Ünal, Ertan Dinçer,Zerrin sümer,Pınar Çelebi,Şerif Sezer,Elvan Özak,Arsen Göze,Olcay Poyraz, İnci Melis, Deniz Gökçer,Zeliha Bergsoy,Tülay Artuk,Ülkü Ülkümen,Aykut Sözeri.İsmet Hürmüzlü...
Ankara'da bıraktığım İranlı kızın isteği üzerine bir mektup yazıp Bergama postahanesine verdim.Başkaca bir iletişim kanalı yoktu.Ne yıllarmış dedikten sonra İstanbul'a Haziran ayının son günlerine geçelim.